Eygelshoven - De laatste kolenboer van Amsterdam, Rob Kock was aangenaam verrast. Terwijl ze hier nauwelijks belangstelling hebben voor het interieur van de schier een eeuw bestaande kolenhandel, willen ze Kocks Koolenhandel in het zuidoosten van Limburg minitiueus nabouwen in de gemeente Kerkrade. Als onderdeel van een Kolenmuseum.
Het idee om hier een mijnbouwthemapark te bouwen is afkomstig van de uit Eygelshoven mijnwerkerszoon Alphons van Leersum. Met als een van de hoogtepunten Kocks Amsterdamse Koolenhandel. Weinig mensen weten er vanaf 1938 nauwe banden hebben bestaan tussen de Limburgse mijnwerkers en de kolenhandel in de Bentinckstraat. Het waren crisisjaren en mijnwerkers propten hun zakken vol met wat kolen als ze naar huis gingen. Die werden gespaard en zo'n 10 tot 20 zakken kolen gingen eens per jaar mee in de trein in naar Mokum. Zeg maar als handbagage. Daar werden ze op het station opgewacht door kolenboer Kock en zijn oude handkar, die handje-contantje de Limburgers van hun handel verloste. Van Leersum: Daar spraken ze honderden meters onder de grond in de Juliamijn over, dat de kolen die hier sinds 1926 werden gedolven, uiteindelijk in Amsterdam terecht zouden komen. Tot aan haar sluiting in december 1974 gold de Juliamijn als 'de jongste en modernste kolenmijn van Europa'. In 1974 had het laatste mijnwerkersuitstapje naar Amsterdam plaats en kwamen die kerels allemaal even afscheid nemen in de kolenwinkel in de Bentinckstraat. Van Leersum: De oorspronkelijke kolenhandel was tot 1978 in de huidige coffeeshop Londen gevestigd. Dus die willen we reconstrueren als typische grootsteedse kolenoutlet. Alles was er zwart. Het werd dan ook de Amsterdamse Kolenmijn genoemd. Zowel de grootvader, vader en broer van de huidige eigenaar Rob Kock werkten in de zaak. Als een wonder blijkt de as en diverse delen van de originele handkar bewaard te zijn gebleven. Die kar, die zo'n belangrijke rol heeft gespeeld in de verhalen van de mijnwerkers van Eygelshoven, kan dus worden gereconstrueerd.
